Η προπαγάνδα είναι προπαγάνδα, γιατί έχει τη δυνατότητα να εξελίσσεται και να προσαρμόζεται στα δεδομένα των νέων εποχών. Ομάδες επικοινωνιολόγων (προπαγανδιστών, δηλαδή) στρατολογούνται από πολιτικούς και επιχειρήσεις για να περάσουν ανώδυνα στους πολίτες και στο καταναλωτικό κοινό αντίστοιχα αυτό που κάθε φορά θέλει ο πελάτης τους.
Υπάρχουν, ωστόσο, ορισμένες μορφές προπαγάνδας που δεν αλλάζουν ή – καλύτερα – υπάρχουν προπαγανδιστές που επιμένουν να μην προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα. Και δεν αναφέρομαι πουθενά αλλού, παρά στην ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας και Διά Βίου Μάθησης. Πέρα από τη συνθηματολογία του τύπου «πρώτα ο μαθητής» και την άνευ προηγουμένου διαστρέβλωση εννοιών με ηθική διάσταση και συναισθηματική αξία, όπως της παιδείας, του δασκάλου και τόσων άλλων, η προπαγάνδα φαίνεται ν’ αγγίζει και τις πανελλαδικές εξετάσεις.
Στα θέματα της Νεοελληνικής Γλώσσας του 2010 αντικείμενο προς διαπραγμάτευση ήταν η «αυτομόρφωση», η οποία στο μυαλό και του πιο αφελούς παραπέμπει στη «Διά βίου μάθηση», την οποία και επαγγέλλεται το αρμόδιο Υπουργείο, όπως άλλωστε μαρτυρά και ο τίτλος του. Το κείμενο, εξάλλου, που δόθηκε για περίληψη ήταν ένα κείμενο που χωρίς αντίλογο μιλούσε για μια εκπαίδευση που συνδέει άμεσα το νέο με την αγορά εργασίας, ένα νέο που πρέπει, όπως επισημαινόταν, να αλλάζει συνεχώς επαγγέλματα, προκειμένου να επιβιώσει.
Στα θέματα της Νεοελληνικής Γλώσσας του 2011 το πρόβλημα εστιαζόταν για κάποιους και στο κείμενο που δόθηκε προς περίληψη, για κάποιους άλλους όμως κυρίως στο όνομα του συγγραφέα ο οποίος το έγραψε. Ύστερα από μια μακρά περίοδο κειμένων του Καστοριάδη, του Παπανούτσου, του Παναγιωτόπουλου, του Τσιρόπουλου, του Τερζάκη και του Καζαντζάκη, ήρθε ο καιρός να μπει στο πάνθεον των ελλήνων διανοητών και το όνομα του Πάσχου Μανδραβέλη.
Βέβαια, για μην τον αδικούμε, ούτε και η εμμονή στον Παπανούτσο ήταν σωστή, ούτε και ο Μανδραβέλης, όταν έγραφε το κείμενο, ήξερε ότι αυτό θα τεθεί στις πανελλαδικές εξετάσεις.
Η ένσταση βρίσκεται αλλού. Ο Πάσχος είναι ο κατεξοχήν υποστηρικτής του μνημονίου, των πολιτικών της κυβέρνησης και, βέβαια, των πρακτικών του Υπουργείου Παιδείας. Αφού κατακεραύνωσε τους φορτηγατζήδες, τους γιατρούς και τους φαρμακοποιούς που απεργούσαν, αφού λοιδόρησε, όσο κανείς, το κίνημα «Δεν πληρώνω τα διόδια», αφού χλεύασε τους εκπαιδευτικούς προετοιμάζοντας το έδαφος για τα μέτρα Διαμαντοπούλου- Χριστοφιλοπούλου-Πανάρετου, ήρθε η ώρα να επιβραβευτεί.
Φαντάζομαι τον Πάσχο, ύστερα από μερικά χρόνια, μπροστά στη φωτιά του τζακιού ν’ αφηγείται στα εγγόνια του πώς η Αυτού Μεγαλειοτάτη Υπουργός τον τίμησε με την ύψιστη τιμή που μπορεί να αποδοθεί σε έλληνα πολίτη για τις υπηρεσίες του προς την Πατρίδα και το Έθνος: να μπει το κείμενο του στις πανελλαδικές εξετάσεις.
Στις πανελλαδικές του 2012 – αν υπάρχει η Διαμαντοπούλου στο Υπουργείο Παιδείας – προβλέπω το θέμα:
«Ο δήμος της περιοχής σας οργανώνει εκδήλωση με θέμα «Η παιδεία στο μέλλον: δρόμοι και προοπτικές». Στο πλαίσιο αυτής της εκδήλωσης να ετοιμάσετε μια ομιλία στην οποία, αφού αναπτύξετε τις υπηρεσίες που προσφέρει το Υπουργείο Παιδείας στον έλληνα μαθητή, να εκθέσετε τους λόγους για τους οποίους είναι αναγκαίο να κλείσουν τα σχολεία στην περιοχή σας» (500-600 λέξεις)
Άρε Μεταξά, πόσο μπροστά έβλεπες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου