Συγχωνεύσεις βουλευτικών γραφείων;

     

   Θυμάμαι την πρώτη φορά που επισκέφθηκα βουλευτικό γραφείο στη ζωή μου για να διαμαρτυρηθώ για ένα φασιστικό νομοσχέδιο σαν κι αυτά που συνηθίζονται τελευταίως. Ο κυβερνητικός βουλευτής με τον οποίο μίλησα όχι μόνο συμφώνησε με τις θέσεις μου αλλά υπήρξε και λάβρος κατά του αρμόδιου υπουργείου. Υποσχέθηκε μάλιστα ότι θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να ακουστεί η φωνή μας.. Όταν του είπα ότι απλώς μπορεί να μην ψηφίσει το νομοσχέδιο, συννέφιασε και μου είπε "αυτά δε γίνονται!".

     [Σε μια άλλη γλώσσα, βέβαια, σε άλλες περιστάσεις και υπό άλλες συνθήκες το "αυτά δε γίνονται" θα μπορούσε να αποδοθεί: "Είμαι κότα και παραδόπιστος. Αν δεν το ψηφίσω, θα με θέσουν εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας και στις επόμενες εκλογές δε θα είμαι καν υποψήφιος. Τέρμα η κηφήνικη ζωή, η γκλαμουριά, η ρεμούλα. Η πολιτική μου καριέρα (sic) τελειώνει εδώ"].

       Το περιστατικό αυτό μας οδηγεί σε μια σειρά από ζοφερά ερωτήματα: Ποιο το νόημα του κοινοβουλευτισμού; Ποιος είναι δηλαδή πλέον ο ρόλος της Βουλής;  Αφού οι βουλευτές δε λειτουργούν ως εκπρόσωποι και εκφραστές του λαού, αλλά παίρνουν κατευθυντήριες γραμμές από την ηγεσία του κόμματός τους και ψηφίζουν άβουλα ό,τι τους προστάζουν, τότε γιατί υφίστανται; Για ποιο λόγο να συντηρούμε ως λαός 300 βουλευτές και τις κουστωδίες τους, όταν ο ρόλος τους είναι καθαρά διακοσμητικός; Το λειτουργικό κόστος της Βουλής είναι κάμποσες εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Τη στιγμή που κλείνουν σχολεία στην επαρχία, νοσοκομεία αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης, οι τιμές των εισιτηρίων εκτοξεύονται, οι μισθοί και οι συντάξεις μειώνονται, για ποιο λόγο η Βουλή να μένει ανεπηρέαστη; 

    Όλα αυτά δε σημαίνουν ότι πρέπει να καταργηθεί η Βουλή. Απλώς μπορούν να μειωθούν οι βουλευτές σε λιγότερους από 100. Στην εποχή του διαδικτύου και των τηλεπικοινωνιών η επαφή με το λαό δεν είναι δύσκολη υπόθεση. 

     Το κυριότερο όμως δεν είναι να μειωθούν οι βουλευτές. Το κυριότερο είναι να λειτουργούν ως εκφραστές του λαού και όχι ως υπηρέτες των επιχειρηματικών συμφερόντων και ανδράποδα του εκάστοτε προέδρου του κόμματος στο οποίο ανήκουν. Αυτό βέβαια προϋποθέτει ελεύθερη παιδεία, αντικειμενική και κριτική δημοσιογραφία, ενεργή πνευματική ηγεσία.

     Ο θεσμός της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας νοσεί. Κι αυτοί σαν μύωπες δεν το βλέπουν. Όταν θα το διαπιστώσουν, θα είναι αργά για τους ίδιους (για το λαό είναι ήδη αργά).

 Ακολουθεί ο προϋπολογισμός της Βουλής για το 2011. Διαβάζεται με lexotanil.

   Συνολικά για τη Βουλή ο προϋπολογισμός του 2011 προβλέπει πιστώσεις ύψους 197.988.000 ευρώ έναντι 218.092.200 που ήταν ο προϋπολογισμός του 2010, ο οποίος είχε επίσης μειωθεί κατά 3.887.000 ευρώ σε σχέση με το 2009. Στόχος είναι να σταλεί «σαφές μήνυμα για συνέχιση της προσπάθειας επίτευξης του στόχου αντιμετώπισης του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας με την περαιτέρω αποκλιμάκωση του ελλείμματος του κρατικού προϋπολογισμού».

   Το κονδύλι για τις βουλευτικές αποζημιώσεις από 25.135.100 ευρώ το 2010 μειώνεται σε 21.226.400 ευρώ (-3.908.700), ενώ για τη συμμετοχή τους σε επιτροπές και στα θερινά τμήματα της Βουλής προβλέπονται 5.000.000 ευρώ από 5.503.000 ευρώ (-503.500).

   Επίσης μειώνεται το επίδομα οργάνωσης γραφείου βουλευτών από 9.286.300 ευρώ σε 8.086.300 ευρώ (-1.200.000), ενώ τα έξοδα κίνησης μειώνονται από 1.987.800 ευρώ σε 1.715.600 ευρώ (-272.200). Σημειώνεται ότι το συνολικό ποσό που δαπανάται για τις βουλευτικές αποζημιώσεις, τις αποδοχές των υπαλλήλων της Βουλής και των επιστημονικών συνεργατών των βουλευτών και ευρωβουλευτών και λοιπών συνεργατών τους, όπως και οι πρόσθετες παροχές προς τις παραπάνω κατηγορίες, αλλά και οι πιστώσεις για τις μετακινήσεις των βουλευτών, τις μισθώσεις των γραφείων και των αυτοκινήτων τους, τα τηλεφωνικά και ταχυδρομικά τέλη κτλ., ανέρχεται σε 181.379.400 ευρώ.

Αυξημένο κονδύλι προβλέπεται και για την κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος καθώς από 1.050.000 ευρώ η σχετική πίστωση ανέρχεται σε 1.250.000 ευρώ (+200.000 ευρώ), αλλά και για τις αμοιβές για συντήρηση και επισκευή κτιρίων και εγκαταστάσεων, ποσό που αυξάνει από 2.700.000 σε 3.000.000 (+300.000 ευρώ).

   Κατά τα λοιπά, μειώνεται η αντιμισθία συνεργατών βουλευτών από 13.924.300 ευρώ σε 13.395.300 ευρώ (-529.000 ευρώ), οι αποζημιώσεις για υπερωριακή εργασία υπαλλήλων και αστυνομικών από 16.670.700 σε 15.157.800 (1.512.900 ευρώ), οι αποζημιώσεις μελών συλλογικών οργάνων περιλαμβανομένων των εξόδων κίνησης από 11.527.700 σε 11.008.600 (519.100 ευρώ), ενώ οι δαπάνες για τα μισθώματα κτιρίων μειώνονται από 5.400.000 σε 4.670.000 (730.000 ευρώ), οι χρηματοδοτικές μισθώσεις από 6.000.000 σε 5.402.400 (-597.600 ευρώ), οι υποχρεώσεις από παροχή τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών (τέλη κτλ.) μειώνονται από 8.878.000 σε 8.715.000 (-163.000), οι δαπάνες κινητής τηλεφωνίας από 680.000 σε 658.000, οι διαφημίσεις και δημοσιεύσεις από 180.000 σε 120.000, οι εκδόσεις και εκτυπώσεις από 700.000 σε 555.000, οι δαπάνες για δημόσιες σχέσεις από 485.000 σε 385.000, η προμήθεια βιβλίων, περιοδικών και εφημερίδων από 1.670.000 σε 1.400.000, η προμήθεια ιματισμού και υφασμάτων από 120.000 σε 76.000 και ειδών υπόδησης από 38.000 σε 18.000 κτλ.